این فیلم از نظر این حقیر ایراداتی داشت و نقدهایی نیز بر اون روا بود که به آن ها اشاراتی می کنم
اولین ایراد این فیلم حرف نداشتن آن در کنار دنیای از حرف ها بود. فیلمی بی نظیر و فوق العاده با به تصویر کشیدن بهترین صحنه ها.
دومین ایراد که می توان از فیلم گرفت میخکوب شدن به صندلی سینما بود که به دلیل شرایط بد بعضی از صندلی ها بدن آدم خسته و کوفته میشه.
سومین ایراد این فیلم جذابیت بیش از حد اونه که گاهی یادتون میره کجا نشستین و دور اطرافیان شما چه کسانی هستند و حتی شاید یادتون بره نفس بکشید.
چهارمین ایراد این فیلم عدم منطبق بودن شرایط فیلم با شرایط سینماهای ایرانه که متأسفانه بخاطر این فیلم زود ظرفیت صندلی های سینما پرمیشه.
پنجمین ایراد رو چشم پزشک ها گرفتند؛ چون از بس آدم جذب فیلم میشه یادش میره پلک بزنه که باعث خشک شدن چشم میشه و برای چشم ضرر داره.
ششمین ایراد این فیلم ضربه اقتصادی هست که به خانواده ها میزنه چون آدم حیفش میاد تنها این فیلم رو ببینه و وقتی هم که این فیلم رو دید دلش میخواد دوباره هم ببینه.
هفتمین ایراد این فیلم ضربه بزرگی هست که به سینما میزنه چون بعد دیدن این فیلم توقع آدم بالا میره و فیلم های دیگه هیچ جذابیتی براش نداره.